top of page

Dusza – stan kwantowy kreujący rzeczywistość


Metafizyka potwierdza istnienie duszy jako świadomości, która nie potrzebuje biologicznego ciała by istnieć, jest macierzą wszelkiego bytu i może istnieć międzywymiarowo w różnych wszechświatach.

Naukowcy nawiązując do fizyki kwantowej kuszą się nawet o potwierdzenie istnienia poltergeistów oraz zbadania ich natury. Fizyka kwantowa potwierdza, że ludzka dusza jako inteligentna informacja potrafi żyć nawet po śmierci ciała biologicznego, gdyż stanowi ją świadomość znajdująca się w Unitarnym Polu Informacyjnym nazywanym eterem, astralem, międzywymiarem czy skalarnym polem zawierającym bozony cechujące.

Jest nieskończona i nieograniczona czasoprzestrzenią. Żyje w świecie niematerialnym jako myśl i tam jest wieczna. To my sami przez naszą interpretację rzeczywistości przypisujemy ją do danej czasoprzestrzeni i ciała.

Istnienie ciała eterycznego będącego manifestacją energii oraz wieczność i nieskończoność świadomości potwierdzają obserwacje osób przebywających w stanie śmierci klinicznej i założenia fizyki kwantowej.

Świadomość to tylko stan kwantowy i może istnieć w oderwaniu od kreowanej naszymi zmysłami i sposobem interpretowania świata fizycznej rzeczywistości. Zgodnie z założeniem teorii biocentryzmu to ona jest podstawą wszechświata, jego macierzą i to myśl tworzy wszechświat materialny a nie odwrotnie. Inteligentna świadomość istniała przed materią bo stałe kosmologiczne są dostrojone do tego, co fizyczne wiec to one kreują rzeczywistość.

Manifestacja energii i przestrzeń eteryczna

Założenie to opiera się o teorię względności. Fizyka kwantowa zakłada, że po śmierci ciała fizycznego energia mentalna nie znika tylko dochodzi do jej emisji w eter. Energia nie może ulec zniszczeniu bo każda energia istniejąca we wszechświecie jest stała, a to oznacza, że jest zawsze obecna i nie może zostać zniszczona przez cokolwiek. Fizyczna śmierć sprawia, że materia ulega emisji energii z ciała materialnego, ale nie przestaje istnieć.

Dusza opuszcza ciało i przenosi się w eter. Lub nawet nie tyle opuszcza, bo jako czynnik niefizyczny cały czas znajduje się w innej przestrzeni. Założenie to nawiązuje zarówno do koncepcji Arystotelesa jak i założeń Einsteina, który uważał, że fizyczna przestrzeń jest wypełniona niewidzialną substancją, którą można nazwać eterem lub też astralem. Fizyka kwantowa nazywa je skalarnym polem zawierającym bozony cechujące.

Przestrzeń nie może być pusta ponieważ wtedy wszystkie znane nam prawa fizyki takie jak grawitacja czy propagacja światła, po prostu nie mogłyby istnieć. Dusza będąca częścią tej energii i po śmierci zostaje przeniesiona do innej powłoki, której nie widzimy, ale wypełnia ona naszą fizyczną przestrzeń. Niektórzy naukowcy twierdzą, że istnienie poltergeistów, myśl otworów i innych zjawisk, których nie możemy do końca zbadać i wyjaśnić, jest właśnie manifestacją owej energii.

Świadomość nie potrzebuje ciała biologicznego by istnieć

Każda nasza myśl znajduje się w skalarnym polu zawierającym bozony cechujące. Jest niematerialna. Dlatego świadomość może żyć nawet bez fizycznego ciała. Zakładając, że dusza jest właśnie świadomością i energią, świadczy to o tym, że obumarcie materii nie ma wpływu na jej istnienie, zaś dusza jest sama w sobie ciałem astralnym.

Zdaniem naukowców z Uniwersytetu w Southampton świadomość może funkcjonować nawet po śmierci mózgu, co potwierdzają badania osób znajdujących się w śmieci klinicznej. Badacze zauważyli na podstawie przeanalizowania przypadków medycznych 2 tys osób w 15 szpitalach w Wielkiej Brytanii, USA i Austrii, że świadomość istnieje nawet w momencie obumarcia ciała i jego funkcji życiowych.

Osoby znajdujące się w momencie śmierci klinicznej zachowały jakiś rodzaj wspomnień i świadomości z tego okresu - widziały, co działo się na sali operacyjnej chociaż fizycznie nie mogły bo ich ciało przez chwilę było martwe a oni nie istnieli. Po odratowaniu opisywali swoje wrażenia z tego okresu opisując, że miały wrażenie jakby znajdowały się poza ciałem i mogli patrzeć na swój powrót do życia. Tak jakby ich świadomość unosiła się i wypełniała pomieszczenie. Zaskakujące jest to, że większość z tych historii miała potwierdzenie w rzeczywistości. Szczegóły opowieści pacjentów odpowiadały temu, co faktycznie działo się w pokoju w tym momencie.

Dr Sam Parnia będący jednym z autorów badań wyjaśnił, że niektóre z tych doświadczeń i odczuć mogą być jedynie halucynacjami, ale fakt, że pacjenci opisywali wydarzenia, które faktycznie miały miejsce, potwierdza, że świadomość może istnieć mimo zatrzymania akcji ciała biologicznego. W przypadku diagnozowanych przypadków świadomość nadal była obecna przez co najmniej trzy minuty chociaż mózg wyłącza się zazwyczaj już po 20-30 sekund od zatrzymania akcji serca.

Świadomości jako macierz stanu faktycznego - biocentryzm

Twórcą teorii biocentryzmu jest dr Robert Lanza – mistrz w dziedzinie medycyny regeneracyjnej, naukowiec zajmujący się klonowaniem zagrożonych gatunków i uznany przez New York Times'a za trzeciego najważniejszego żyjącego naukowca. Zafascynowany badaniami nad fizyką, mechaniką kwantową oraz astrofizyką zauważył, że właśnie świadomość jest podstawą wszelkiego bytu i to ona go tworzy.

Zgodnie z założeniem teorii biocentryzmu świadomość jest podstawą wszechświata i to ona tworzy materialny wszechświat a nie odwrotnie. Naukowiec wskazuje, że to prawa natury i stałe kosmologiczne wydają się być dostrojone do tego, aby istniało życie. Kluczowym założeniem tej teorii jest stwierdzenie, że inteligentna świadomość istniała przed materią i to ona jest macierzą wszystkiego, co fizyczne.

Na poziomie kwantowym sam fakt obserwacji danego układu odniesienia ingeruje w ten układ determinując konkretny stan. Oznacza to, że bez obserwatora zjawiska fizyczne mogą po prostu nie istnieć. Śmierć jest tworem funkcjonującym tylko w myślach tak samo jak dusza czy świadomość. Ludzie identyfikują się ze swoim ciałem więc jego strata oznacza dla nich ich koniec. Tracąc powłokę materialną zdawać się może, że tracimy też świadomość, ale ta może istnieć dalej. Jeśli świadomość wytwarza nasz organizm i określa go niczym sygnałem telewizyjnym określa się to, co potem widać odbiorniku, to staje się oczywiste, że fizyczny rozpad naszej powłoki nie jest końcem naszej świadomości.

Świadomość jako obiekt kwantowy

Świadomość istnieje w oderwaniu od fizyczności. Nie jest ograniczana barierami czasoprzestrzennymi ani materią fizyczną. Chodzi o to, że nie jest ona lokalnie przypisana do ciała, a stanowi obiekt kwantowy, który z zasady nie może być przypisanym do miejsca. Świadomość jest obiektem bytującym w trójwymiarowej przestrzeni dzięki zjawisku dekoherencji kwantowej, czyli ostatecznej siły determinującej kierunek, w którym podąży dany układ kwantowy. Według Lanzy obumarcie ciała nie wiąże się ze śmiercią duszy i świadomości, która jako obiekt kwantowy i emanacja energii astralnej może nadal istnieć. Umieramy fizycznie w jednej powłoce, w naszym świecie materialnym i fizycznie przestajemy istnieć, ale świadomość nieograniczona czasem i przestrzenią może określić się w innym wszechświecie zyskując tymczasowe przypisanie do konkretnego miejsca i czasu.

Zdawać się może, że teoria ta neguje wszelkie religie bo można uznać, że po śmierci nie przenosimy się do nieba czy piekła ale migrujemy świadomością do innego świata czy wcielenia lub też pozostajemy w tzw. próżni międzywymiarowej. Zauważmy jednak, że piekło czy niebo również są pojęciami mentalnymi i oznaczać mogą zupełnie wszystko w zależności od sposobu interpretacji i kreacji mózgu. Teoria potwierdza jedynie fakt, że ludzka dusza jest nieśmiertelna a wszelkie światy tak jak niebo czy piekło są też pojęciem abstrakcyjnym i nie znamy dokładnie tych innych płaszczyzn, które znajdują się w eterze. Wiemy jedynie, że są, ale nie potrafimy ich dokładnie określić.

OBBE – przebywanie poza ciałem

Pewna grupa ludzi będących w stanie śmierci klinicznej lub śpiączce opisuje swoje doświadczenia z tego okresu z dużą dokładnością i opowiada, co działo się gdy oni byli jakby wyłączeni ze świata fizycznego co potwierdza się ze stanem rzeczywistym. Niektórzy w ich doświadczeniach i wspomnieniach dopatrują się dowodów na to, że ludzka dusza potrafi wyjść z ciała i przebywać poza nim.

Inni negują takie teorie i twierdzą, że wspomnienia są przykładem na to, że mózg nawet w chwili wyłączenia rejestruje wszystko, a świadomość może być uśpiona, ale zawsze jest i wszystko rejestruje tylko te wspomnienia mogą być zachwiane poprzez aspekt wyobrażeń i nadinterpretacji oraz faktu, że mózg nieco nas oszukuje dając iluzje tego, co dzieje się w świecie realnym.

Jakkolwiek nie podejść do tego tematu i bez względu na to pod jakim kontem patrzymy na takie przypadki, nie ulega wątpliwościom, że świadomość jest aktywna nawet gdy ciało pozostaje uśpione.

Śmierć kliniczna – przykład z tenisówką

Ciekawym przykładem opisującym powyższe założenia jest przypadek z 1977 roku kiedy to do Harborview Medical Centre w Seattle przywieziono pacjentkę po ciężkim zawale. Po trzech dniach jej pobytu w szpitalu doszło do ponownego zatrzymania akcji serca. Lekarzom jednak udało się przywrócić ją do życia. Pacjentka opowiadała, że przez chwilę znajdowała się poza własnym ciałem.

Najpierw uniosła się nad swoim ciałem i z góry przyglądała się lekarzom walczącymi o jej życie, a po chwili poszybowała nad szpital i widziała plan budynku oraz auta na parkingu a nawet wiedziała w którym miejscu na trawniku leżał papierek. Wszystkie szczegóły, które podała okazały się być prawdą a nie wytworem wyobraźni. Wszyscy myśleli, że te szczegóły odnotowała nieświadomie kiedy przyjmowano ją do szpitala.

Zszokował jednak fakt, że kobieta stwierdziła, że widziała but do gry w tenisa leżący na kamiennej półce wystającej z drugiego piętra ściany. Zaskakujące było też to, że z okien pomieszczeń, w których przebywała nie mogła dostrzec tenisówki. Przypadek tajemniczej tenisówki i przebywania pacjentki poza ciałem stał się głośny w 1985 roku, kiedy opowieść trafiła do mediów.

Badacze, którzy zaczęli przyglądać się tej historii i szukać racjonalnego wyjaśnienia doszli do wniosku, że pacjentka faktycznie nie widziała buta w momencie przyjmowania jej do szpitala i ratowania po kolejnym zawale. Fizycznie nie mogła go widzieć. Zwrócili jednak uwagę na to, że but widzieli pacjenci z innych oddziałów, a kobieta zapewne będąc w stanie wyłączenia usłyszała rozmowę o bucie i włączyła ją do swojego ubarwionego wspomnienia. Jakkolwiek jednak nie interpretować tego przypadku, nie unika wątpliwości, że świadomość jest aktywna nawet w momencie chwilowego wyłączenia ciała biologicznego.

Powyższe przykłady świadczą o tym, że świadomość generowana przez mózg i przypisana do ciała fizycznego również po wyłączeniu mózgu istnieje w oderwaniu od fizycznej rzeczywistości, a co za tym idzie – świadomość istnieje niezależnie od istnienia mózgu i żyje nawet po jego śmierci. Świadomość jest wieczna i nieskończona. Przebywa w niefizycznej powłoce energetycznej.

Myśl kreuje rzeczywistość

W myśl owego założenia powstała teoria naukowa potwierdzająca istnienie duszy jako inteligentnej i nieskończonej energii. Fizyk z University of California Henry P. Stapp oświadczył, że istnienie duszy jest zgodne z prawami fizyki. Wedle jego poglądu dusza to osobowość niezależna od ciała i mózgu i żyje nawet po ich śmierci.

To, co uważamy za realny świat definiujemy bo jesteśmy obserwatorami. Jest sfera, którą da się opisać pojęciami klasycznej matematyki, ale też i świat determinizmu, który definiuje się zupełnie inaczej. Jest on zupełnie inny od tego, co znamy i tak abstrakcyjny, że ciężko sobie go wyobrazić. Chodzi o poruszony wcześniej paradoks obserwatora.

Fizycy zauważyli bowiem, że ich eksperymenty zależą często od nich samych. Ich obserwacje i nazywanie zjawisk oraz określanie ich, ma wpływ na te zjawiska, ich przypisanie do miejsca i czasu oraz sam byt. Oznacza to, że świat wygląda inaczej niż nam się wydaje. Jest znacznie bardziej złożony a wszystko kształtuje myśl.

Chodzi o to, że świat jest wielowymiarowym tworem, zaś wszelkie wybory w życiu wizualizują się poprzez determinowanie stanów kwantowych, które pozostają niezdeterminowane dopóki nie dojdzie do interakcji. Żeby jednak lepiej zrozumieć owe zagadnienia warto zapoznać się z teoriami holograficznego modelu wszechświata czy projekcji kwantowej.

Źródło:

Paulina Matysiak, Zbiór felietonów „Kosmiczna Świadomość”, 2015 – e-book dostępny na stronie

  • Facebook Classic
  • Twitter Classic
  • Google Classic
bottom of page